Achieving Growth
POKAŻ ŚWIATU SWOJĄ SIŁĘ!
DZIECI I MŁODZIEŻ Z CAŁEGO ŚWIATA TWORZĄ SZKOLNE SIŁOWNIE, ĆWICZĄ, WSPIERAJĄ SIĘ I INSPIRUJĄ NAWZAJEM. DOŁĄCZ DO GLOBALNEGO RUCHU SIŁY I ZDROWIA.
Upadek siły dzieci i młodzieży
Wyobraźmy sobie świat, w którym dzieci mają coraz mniej siły, słabsze serca, gorsze płuca, słabszy układ nerwowy — i nikt tego nie zatrzymuje.
Wyobraźmy sobie, że ta degradacja dzieje się nie przez miesiące, nie przez lata, tylko przez dekady.
Wyobraźmy sobie, że ten problem dokumentują raporty WHO, badania z USA, Niemiec, Japonii, Francji, Kanady, Polski — ale mimo to nikt nie działa.
Kiedy milczą wszyscy – rodzice nie mogą milczeć
„Mamo, tato... dlaczego moje ciało tak szybko się męczy? Dlaczego wszyscy mówią, że jestem zdrowa, skoro nie mam siły? Przecież gram w piłkę, chodzę na WF. Ale czuję, że jestem słaba. A nikt mnie nie pyta, czy dam radę.”
To głos dziecka. Tysięcy dzieci. Głos, którego dorośli nie słyszą. Bo nie patrzą. Bo nie zostali nauczeni patrzeć na siłę ciała jako biologiczny i społeczny fundament. A jednak świat dzieci słabnie. Powoli, systemowo, bezgłośnie.
Ten dokument to nie raport. To wezwanie do przebudzenia. To manifest sumienia dla każdego dorosłego, który jeszcze nie wie – albo już wie, ale nadal milczy.
Dlaczego trening siłowy powinien być fundamentem wychowania fizycznego w szkole
Dlaczego w XXI wieku dzieci wciąż nie uczą się systematycznie budować siły fizycznej w szkole?
Dlaczego trening siłowy – jedno z najlepiej udokumentowanych naukowo narzędzi profilaktyki zdrowotnej – wciąż pozostaje na marginesie edukacji fizycznej?
Czy nie nadszedł czas, by odważnie postawić pytanie:
dlaczego trening siłowy nie jest jeszcze fundamentem wychowania fizycznego w szkole – skoro powinien nim być?
W tym dokumencie nie tylko odpowiadamy na to pytanie.
My udowadniamy, że właśnie tak musi być – jeśli chcemy zdrowia, siły, odporności i lepszej przyszłości dla młodego pokolenia.
Zdrowie publiczne dzieci i młodzieży – fundament, który upada i jak go odbudować
Zdrowie publiczne dzieci i młodzieży znajduje się w stanie krytycznym, mimo że większość z nich jeszcze nie trafiła do systemu leczenia. Niniejszy tekst pokazuje, że kryzys ten nie zaczyna się w szpitalu, lecz w szkolnej sali, na boisku, w domu – w zaniku ruchu, sile i odporności. Wskazujemy, że szkolna siłownia to jedno z najskuteczniejszych narzędzi, jakie może wdrożyć każde państwo, by zapobiec katastrofie zdrowotnej kolejnych pokoleń. Analizujemy dane WHO, MAHA i GBD, porównujemy systemy międzynarodowe i przedstawiamy gotowe rozwiązanie systemowe oparte na edukacji, prewencji i ruchu.
